मी दोन लहान गोष्टी शेअर करू इच्छितो ज्यांचा गुंतवणूकीशी काहीही संबंध नाही. मी तुम्हाला काहीतरी महत्त्वाचं आणि दुर्लक्षित असं काही सांगू इच्छितो: गुंतवणूक हे दिसण्यापेक्षा एक व्यापक क्षेत्र आहे आणि वित्ताच्या संकुचित भिंगाच्या बाहेर त्याबद्दल बरेच काही शिकण्यासारखे आहे.
पहिली गोष्ट जंगलातून येते.
बहुतेक तरुण झाडांची रोपे आपली सुरुवातीची दशके त्यांच्या आईच्या छावणीच्या सावलीखाली घालवतात. मर्यादित सूर्यप्रकाश म्हणजे ते हळूहळू वाढतात. मंद वाढीमुळे दाट, कडक लाकूड येते. पण जर तुम्ही मोकळ्या शेतात झाड लावले तर काहीतरी मनोरंजक घडते: मोठ्या झाडांच्या सावलीपासून मुक्त, ते रोप सूर्यप्रकाश अधाशासारखे खाते आणि वेगाने वाढते. वेगवान वाढीमुळे मऊ, हवेशीर लाकूड लागते ज्यास टणक (डेन्सिफाय) होण्यास वेळ नव्हता. आणि मऊ, हवेशीर लाकूड हे बुरशी, रोग आणि शेवटी लहान जीवनाचे प्रजनन क्षेत्र आहे. वनपाल पीटर वोहललेबेन लिहितात (Book: The Secret Wisdom of Nature) , "जे झाड लवकर वाढते ते लवकर सडते आणि म्हणूनच त्याला म्हातारे होण्याची संधी कधीच नसते."
व्यवसायात आणि गुंतवणूकीत हे नेमके असेच होते, नाही का?
कंपन्या आणि गुंतवणूकदारांचे एक कब्रस्तान आहे ज्यांनी खूप वेगाने वाढण्याचा प्रयत्न केला, एक किंवा एक वर्षात किंवा कमी कालावधीत दशकभराची बक्षिसे मिळवण्याचा प्रयत्न केला, आणि तुम्ही कठीण मार्गाने शिकता की जेव्हा आपण फसवणुकीचा कोड वापरण्याचा प्रयत्न करता तेव्हा भांडवलशाहीला ते आवडत नाही. चमथ Chamath Palihapitiya एकदा म्हणाला होता: "तुम्ही जितके जलद गतीने ते बांधाल, तेवढे अर्धे आयुष्य आहे. ते तितक्याच वेळात नष्ट होईल."
आणखी एक कथा, ही औषधातून.
२०१३ मध्ये नॅशनल कॅन्सर इन्स्टिट्यूटचे तत्कालीन संचालक हॅरॉल्ड वारमस यांनी कर्करोगावरील युद्ध किती कठीण झाले आहे याचे वर्णन करणारे भाषण दिले. १९७१ मध्ये जेव्हा कर्करोगावर स्वाक्षरी झाली तेव्हा कर्करोगाचे निर्मूलन - राष्ट्रीय कर्करोग कायद्याचे ध्येय - सतत दूर असल्याचे दिसते. वारमस म्हणाले:
एक विरोधाभास आहे ज्याचा आपण आता प्रामाणिकपणे सामना केला पाहिजे. कर्करोगाच्या पेशींमध्ये अंतर्निहित दोष समजून घेण्यात आपण विलक्षण प्रगती केली असली, तरी मानवी आजार म्हणून कर्करोगावर नियंत्रण ठेवण्यात आपण यशस्वी झालो नाही, असे मला वाटते.
ते म्हणाले की, हरवलेल्या तुकड्यांपैकी एक म्हणजे आम्ही कर्करोगाच्या उपचारांवर खूप लक्ष केंद्रित करतो आणि कर्करोग प्रतिबंधावर पुरेस करत नाही. कर्करोगावरील युद्धात पुढचा मोठा टप्पा उभा करायचा असेल, तर तुम्हाला प्रतिबंधाला सर्वोच्च प्राधान्य द्यावं लागलं.
परंतु विशेषत: कर्करोगाच्या उपचारांच्या विज्ञान आणि प्रतिष्ठेच्या तुलनेत प्रतिबंध कंटाळवाणा आहे. त्यामुळे हे किती महत्त्वाचं आहे हे जरी आपल्याला माहीत असलं, तरी हुशार लोकांनी ते गांभीर्याने घेणं कठीण आहे.
एमआयटीचे कर्करोग संशोधक रॉबर्ट वाइनबर्ग यांनी एकदा त्याचे वर्णन केले होते:
जर तुम्हाला कर्करोग झाला नाही, तर तुम्ही त्यापासून मरणार नाही. हे एक साधे सत्य आहे ज्याकडे आपण कधीकधी दुर्लक्ष करतो कारण ते बौद्धिकदृष्ट्या फारसे उत्तेजक आणि रोमांचक नाही. एखाद्याला धूम्रपान सोडण्यास प्रवृत्त करणे हा एक मानसिक व्यायाम आहे. याचा रेणू आणि जनुके आणि पेशींशी काहीही संबंध नाही आणि म्हणून माझ्यासारख्या लोकांना त्यात मूलत: रस नाही - लोकांना धूम्रपानकरण्यापासून रोखल्यास माझ्या स्वत:च्या हयातीत मी जे काही करण्याची आशा करू शकतो त्यापेक्षा कर्करोगाच्या मृत्यूवर जास्त परिणाम होईल.
ब्रेकथ्रू ड्रग्स आश्चर्यकारक आहेत आणि आपण त्यांचा प्रोत्साहन दिले पाहिजे. परंतु लोकांना धूम्रपान सोडण्यास सांगण्याच्या कंटाळवाण्या सल्ल्याइतके खचितच दुसरे कोणती गोष्ट फुफ्फुसाच्या कर्करोगाशी लढण्यासाठी प्रभावी आहे.
आणि हेच विडंबन गुंतवणूकदारांना दुखावते, नाही का?
९०% आर्थिक समस्यांवर उपाय म्हणजे "अधिक पैसे वाचवा आणि अधिक संयम ठेवा." नफ्याची सुई हलवण्यास अधिक शक्तिशाली किंवा अधिक सक्षम काहीही नाही. पण हे खूप कंटाळवाणे आहे. हे आपल्याला बालवाडीसारखे वाटते. हुशार लोकांना आपली कारकीर्द त्यासाठी समर्पित करायची नाही. त्यांना डेरिव्हेटिव्हज, हाय-फ्रिक्वेन्सी ट्रेडिंग, ऑफशोअर टॅक्स शेल्टर्स आणि द लाइटनिंग राऊंड हवे आहेत.
कर्करोग आणि गुंतवणूक या दोन्हींमध्ये, कंटाळवाण्या परंतु प्रभावी असलेल्या गोष्टीना जाणूनबुजून रोमांचक परंतु कमी प्रभावी असलेल्या गोष्टींच्या तुलनेत कमी लेखले जाते.
याचा मुद्दा केवळ नीटनेटकी गोष्ट सांगणे हा नाही. हे असे आहे की आपण गुंतवणूकीशी काहीही संबंध नसलेल्या गोष्टी वाचून गुंतवणूकीबद्दल बरेच काही शिकू शकता. लोभ, भीती, जोखीम, संधी आणि कमतरता - जे गुंतवणूकीतील सर्वात गंभीर विषय आहेत - ते सर्व प्रकारच्या क्षेत्रात स्वत:ला प्दिसूनक येतात.
हे अधिक महत्त्वाचे आहे: जर तुम्हाला एकापेक्षा जास्त क्षेत्रात सत्य असलेली एखादी गोष्ट सापडली, तर कदाचित आपण काहीतरी विशेष महत्वाचे शोधले/उघड केले आहे. हे जितके जास्त क्षेत्रांमध्ये दिसून येईल, तेवढे ते जग कसे कार्य करते याचा मूलभूत आणि पुनरावर्ती घटक होण्याची शक्यता जास्त असते.
याचा अर्थ असा आहे: आपल्या गुंतवणूक शिक्षणाला वित्ताच्या संकुचित भिंगापर्यंत मर्यादित ठेवणे म्हणजे आपण गुंतवणूकीचे सर्वात मोठे आणि सर्वात महत्वाचे भाग उघड करण्याची वा शिकण्याची शक्यता कमी आहे, जो म्हणजे लोक जोखीम आणि बक्षीस यासारख्या गोष्टींबद्दल कसा विचार करतात आणि त्या बर् ाच क्षेत्रात कशा दिसून येतात. जोपर्यंत आपण एखाद्या विषयाला गुंतवणूकीमध्ये जितका प्रभाव आहे तितका प्रभाव टाकताना पाहत नाही तोपर्यंत आपण हे ओळखू शकत नाही, जसा की गुंतवणूकीमध्ये जसे उत्क्रांतीवादी जीवशास्त्र आहे.
गुंतवणूकदार पॅट्रिक ओ'शाॅफनेसी कडे एक बुक क्लब आहे. काही वर्षांपूर्वी त्याने आपल्या वाचकांना पाठविलेला एक ईमेल सुरू झाला: "एखाद्याच्या क्षेत्रापेक्षा एखाद्याच्या क्षेत्राभोवती वाचणे अधिक उत्पादक आहे या माझ्या वाढत्या विश्वासाशी सुसंगत, या यादीमध्ये गुंतवणूकीची पुस्तके नाहीत."
मला ते आवडलं. मागील दशकात मी फक्त गुंतवणूकीची पुस्तके वाचून जेवढं शिकलो त्याहून अधिक मी गेल्या पाच वर्षांत गुंतवणुकीविषयी ज्याचा गुंतवणूकीशी काहीही संबंध नाही असं वाचून शिकलो.
मी या मतावर आलो आहे की पाच क्षेत्रे बहुतेक वित्त पाठ्यपुस्तकांपेक्षा गुंतवणूकीबद्दल अधिक शिकवतात:
आरोग्य आणि लोक नाईलाजाने अल्पकालीन व्यवहार कसे करतात, ज्यांचा दिर्घकालीन परिणाम असतो.
समाजशास्त्र, बहुतेक लोकांची एखाद्या जमातीशी संबंधित राहण्याची आणि त्यांच्या यशाचे दर्शन घडवण्याची इच्छा असते.
लष्करी इतिहास आणि लोक गुंतागुंतीच्या व्यवस्थेला कसे कमी लेखतात, त्यांच्या क्षमतेवर अतिआत्मविश्वास निर्माण करतात, तणावपूर्ण परिस्थितीत त्यांनी कल्पनाही केली नव्हती अशा प्रकारे प्रतिक्रिया देतात आणि ज्या जोखमींचा विचार केला गेला नव्हता त्यांना कमी लेखतात.
उत्क्रांती, जी स्पर्धात्मक फायदे कसे मिळवले जातात आणि वाया घालवले जातात हे दर्शवते.
निसर्ग (भूगर्भशास्त्रापासून वनीकरणापर्यंत काहीही) ज्यात चक्रवाधीने वाढण्याची सर्वोत्तम उदाहरणे आहेत कारण अविश्वसनीय गोष्टी खूप (खूप) दीर्घ काळात घडतात.
याची एक दुसरी बाजू आहे. जर आपण इतर क्षेत्रांच्या लेन्सद्वारे गुंतवणूकीबद्दल शिकू शकतो, तर आपण गुंतवणूकीच्या भिंगाद्वारे इतर क्षेत्रांबद्दल शिकू शकतो का?
ओह गॉश, हो. खुपकाही.
मी गुंतवणूकीला पृथ्वीवरील सर्वात महान शो म्हणतो कारण पैसा सर्वत्र आहे, त्याचा आपल्या सर्वांवर परिणाम होतो आणि आपल्यापैकी बहुतेकांना तो गोंधळात टाकतो. प्रत्येकजण त्याबद्दल थोडा वेगळा विचार करतो. तो जोखीम, आत्मविश्वास आणि आनंद यांसारख्या जीवनाच्या अनेक क्षेत्रांना लागू असलेल्या गोष्टींवर धडे देतो. फार कमी विषय आपणास गुंतवणूकीसारखं लोकं जसे वागतात तसे का वागतात हे एखाद्या शक्तिशाली बहिर्वक्र भिगासारखे स्पष्ट दाखवण्यास मदत करतात.
लोक त्यांचे पैसे कसे व्यवस्थापित करतात ही गोष्ट ते कशाला किंमत देतात, त्यांना कोणावर छाप पाडायची आहे, त्यांना ते कशात चांगले आहेत असं त्याना वाटतं, ते काय करण्यात भयानक आहेत, ते कशाबद्दल असुरक्षित आहेत आणि ते जग कुठे जाताना पाहतात याची एक खिडकी आहे.
हे दर्शविते की लोक गटांमध्ये कसे वेडे होतात, त्यांना काय खरे व्हावे याचे वेड आहे आणि जे नाही त्याकडे दुर्लक्ष करतात.
ते लोकांनी जीवनात काय अनुभवले हे उघड करू शकते. मला एक निराशावादी दाखवा आणि मी तुम्हाला दाखवेन ज्याचे आर्थिक कल्याण त्याच्या मनाप्रमाणे झालेले नाही; मला आशावादी दाखवा आणि मी तुम्हाला दाखवेन ज्याची कारकीर्द त्यांच्या अपेक्षेपेक्षा जास्त आहे. याला इतके कमी अपवाद आहेत की हे आश्चर्यकारक आहे.
लोक कोणावर विश्वास ठेवतात, कोणावर विश्वास ठेवत नाहीत, कोण त्याना जबरदस्त वाटतात आणि कोणाला ते कधीही गांभीर्याने घेणार नाहीत हे पैशातून दिसून येते.
समाज कशाला महत्त्व देतो (कौशल्ये नव्हे, तर कमतरता) आणि गोष्टी कशामुळे तुटतात हे यावरून दिसून येते (अपेक्षा खूप जास्त होत जातात, आनी तिथे चुकीला जागा नसते).
इतक्या जोडप्यांना का जमत नाही आणि राजकारण्यांकडे केव्हढी सत्ता आहे हे यात अधोरेखित होते.
हे इतर कोणत्याही गोष्टीपेक्षा चांगल्याप्रकारे दाखवते, जन्मतः भाग्यवान होण्याचा फायदा आणि जन्मत: प्रतिकूल परिस्थिती असण्यातला फरक.
हे लोकांना कशामुळे आनंदी करते आणि काय स्पष्टपणे करत नाही हे दर्शवते.
खुप कमी गोष्टी परिस्थितीशी जुळवून घेण्याची आपली क्षमता पैशाएवढी उघड करतात. खुप कमी गोष्टी लोक मत्सर, मत्सर आणि पश्चात्ताप यांना किती प्रवण असतात हे पैशाएवढं उघड करतात. त्या प्रत्येकाकडे गुंतवणूकीच्या क्षेत्राबाहेर मार्ग आहेत. परंतु गुंतवणूक त्यांना अशा ज्वलंत मार्गांनी उघड करते.
मुद्दा असा आहे की गुंतवणूकीशी काहीही संबंध नसलेल्या गोष्टी पाहून आपण गुंतवणूकीबद्दल शिकण्यासाठी आपल्या मार्गातून बाहेर गेले पाहिजे. आणि गुंतवणूकीकडे पाहून गुंतवणूकीशी काहीही संबंध नसलेल्या गोष्टींबद्दल आपण शिकले पाहिजे.
हे अधिक मजेदार आहे आणि आपल्याला सत्याच्या जवळ आणते.
https://www.collaborativefund.com/blog/investing-the-greatest-show-on-earth/